Κατηγορία: Ιστολόγιο

(φωτο: Δ.Παλάσκας)

Αυτή η “είδηση” βγήκε από τη σημερινή ενημερωτική εκδήλωση – σεμινάριο που πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του ΤΕΕ/ΤΚΜ και συν-διοργανώθηκε από το ΤΕΕ/ΤΚΜ, το ΓΕΩΤΕΕ/Παράρτημα Κ.Μακεδονίας και τον Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης. Παράταση μίας (1) εβδομάδας, λοιπόν, για την ανάρτηση του Δασικού Χάρτη του Ν.Χαλκιδικής, λόγω προβλημάτων στην ενσωμάτωση των ορίων των οικισμών, που εξαιρούνται της ανάρτησης, που σημαίνει ότι αυτή μετατίθεται για τις 17/2/2017. Η εκτίμηση του μελετητή και της εμπλεκόμενης Υπηρεσίας είναι ότι η Χαλκιδική αποτελεί την πιο δύσκολη περίπτωση σε επίπεδο Αποκεντρωμένης Διοίκησης, και αναμένεται να υποβληθούν περισσότερες από 5.000 αντιρρήσεις!

Στην εκδήλωση, επίσης, αναφέρθηκε (από τον Γ.Γ. της Απ. Δ/σης Μακεδονίας – Θράκης) ότι αυτή τη στιγμή είναι υπό επεξεργασία εγκύκλιος για τον χειρισμό ευρύτερων αναδασωτέων εκτάσεων, οι οποίες περιλαμβάνουν -και εμφανίζουν με πράσινο χρώμα- ανέκαθεν αγροτικές εκτάσεις (το πρόβλημα αφορά κυρίως περιοχές του Ν. Ηλείας, που επλήγησαν από τις καταστρεπτικές πυρκαγιές του 2007).

Τέσσερα (4) ερωτήματα θέσαμε στους διοργανωτές της εκδήλωσης:

1. Εάν το Δημόσιο (Δασική Υπηρεσία) θα πληρώσει παράβολο για την υποβολή αντίρρησης, σε περίπτωση που διαπιστωθεί μετά την ανάρτηση ότι δεν συμπεριλήφθηκε δασική έκταση στον Δασικό Χάρτη
2. Εάν οι αναρτημένοι Δασικοί Χάρτες μπορούν να αλλάξουν, κατά τη διάρκεια της ανάρτησης
3. Γιατί τα πολύγωνα του Δασικού Χάρτη (γεωτεμάχια) δεν έχουν κωδικό αριθμό (ΔΚΑ/ΚΑΠΟ, σχετικό άρθρο μας εδώ)
4. Τι ισχύει με τις δημόσιες χορτολιβαδικές εκτάσεις στις περιοχές που η δασική κτηματογράφηση του ν.248/76 ενσωματώθηκε αυτούσια στο Δασικό Χάρτη, δεδομένου ότι οι εν λόγω εκτάσεις δεν έχουν αποτυπωθεί (αφορμή δόθηκε από το γεγονός ότι σε ολόκληρο το Ν.Θεσσαλονίκης έχουν αποτυπωθεί μόλις περίπου 300 στρ. χορτολιβαδικές εκτάσεων).

Οι απαντήσεις που μας δόθηκαν κατά σειρά είχαν ως εξής (και ο νοών νοείτω):

1. Το Δημόσιο εξαιρείται από την πληρωμή παραβόλου (σημειώνεται ότι σε ανάλογη ερώτηση από αντιδήμαρχο ΟΤΑ Χαλκιδικής, καθώς και από υπάλληλο της Δ/νης Πολιτικής Γης, ειπώθηκε ότι θα πληρωθεί κανονικά παράβολο. Δυστυχώς, δεν προλάβαμε να ρωτήσουμε εάν υπάρχουν και υπηρεσιακές ή ποινικές ευθύνες όταν οι Υπηρεσίες δεν προασπίζονται τα συμφέροντά τους, μέσω των αντιρρήσεων, ιδίως για τη Δασική Υπηρεσία)
2. Οι αναρτημένοι Δασικοί Χάρτες δεν είναι δυνατόν να αλλάξουν (σημειώνεται ότι στην αρχή της εκδήλωσης υπονοήθηκε σαφώς ότι θα ενσωματωθούν πληροφορίες του εποικισμού και όρια οικισμών… Δείτε σχετικά και εδώ)
3. Το εν λόγω σύστημα κωδικοποίησης είναι αναχρονιστικό και προέρχεται από τις προδιαγραφές του Δασικού Κτηματολογίου, και έπρεπε να αλλάξει! (η απάντηση αυτή δόθηκε από τον κ. Βογιατζή, Δ/ντή Δασικών Χαρτών & Φ.Π. της ΕΚΧΑ ΑΕ)
4. Να ρωτήσουμε τη Δ/νση Δασών Θεσσαλονίκης

Επίσης, να αναφέρουμε ότι εξαιρετικές ήταν οι εισηγήσεις των κ. Ι. Κακανή, τοπογράφου Μηχανικού, και του κ. Χαραμίδη Ι., δικηγόρου LLM., ο οποίος έκλεισε την εισήγησή του με την πρόταση να προβλεφθεί κάποια “οδός διαφυγής” που θα θεραπεύει διάφορα λάθη, όπως π.χ. την παροχή αποζημιώσεων για εκτάσεις που θα χαρακτηρισθούν εσφαλμένα ως δασικές. Ο καθηγητής κ. Αρβανίτης, πρώην πρόεδρος της Κτηματολόγιο ΑΕ, επεσήμανε το γεγονός ότι η κτηματογράφηση και οι Δασικοί Χάρτες είναι αλληλένδετα στοιχεία (κατά την άποψή μας, οι δύο διαδικασίες πρέπει να χωρούν παράλληλα). Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του, και χαιρέτισε με σύντομη εισήγηση, ο Αν. ΥΠΕΝ κ. Φάμελλος.

Τέλος, να σημειωθεί ότι υποβλήθηκαν δεκάδες ερωτήσεις, πολλές εκ των οποίων έμειναν μάλλον αναπάντητες, αφού προς το παρόν φαίνεται ότι επικρατεί η λογική του βλέποντας και κάνοντας… Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το τι θα κάνει κάποιος, του οποίου το ακίνητο είναι μη δασικό, αλλά κάποιος άλλος ενδιαφερόμενος ή το Δημόσιο υποβάλλει αντίρρηση, εν αγνοία του (βέβαια, αυτό ήταν πρόβλημα και στις παλαιότερες αναρτήσεις). Ή το θέμα της συγκρότησης των ΕΠΕΑ, όπου η μέχρι πρότινος εμπειρία έδειξε απροθυμία των δικηγόρων να εκδηλώσουν σχετικό ενδιαφέρον.

Γραπτή Ερώτηση προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κατέθεσαν 38 Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης (οι επισημάνσεις δικές μας) και στο τέλος ένας σύντομος σχολιασμός μας:

ΘΕΜΑ: Άλλος ένας Γολγοθάς των πολιτών με τους νέους δασικούς χάρτες

Η διαδικασία ανάρτησης των δασικών χαρτών σε εφαρμογή του Νόμου 4389/2016, αφήνει για άλλη μια φορά έκθετη την Κυβέρνηση και τον αρμόδιο Υπουργό στους πολίτες. Αν και πρόκειται για ένα ζήτημα μείζονος σημασίας, προχειρότητες και έλλειψη σχεδιασμού στο στάδιο της κατάρτισης των δασικών χαρτών, αλλά και προσήλωση σε φοροεισπρακτικές τακτικές τύπου «παράβολο», οδηγούν χιλιάδες ιδιοκτήτες στην απόγνωση, καθώς αρκετοί καλούνται να πληρώσουν ένα νέο χαράτσι από 45 ευρώ έως 3.600, για αυτό που έως σήμερα θεωρούσαν ιδιοκτησία τους.

Ειδικότερα, για τις περιοχές όπου έχει γίνει ήδη ανάρτηση, όπως οι Περιφερειακές Ενότητες Πιερίας, Καβάλας Μεσσηνίας και Ηλείας, οι παραλείψεις και τα λάθη που διαπιστώνονται είναι πολλά: στον Πύργο Ηλείας εμφανίζονται αναδασωτέα ακόμη και κτήματα με κατοικίες, ευρύτερα στην Ηλεία αγροτεμάχια εμφανίζονται ως δασικά, ενώ στην Μεσσηνία «εξαφανίζονται» σπίτια και περιουσίες με καλλιεργούμενες αγροτικές εκτάσεις σε όλους τους Δήμους. Οι στρεβλώσεις αυτές οφείλονται στη χρήση αεροφωτογραφιών δύο μόνο χρονικών οριζόντων (1945 και 2008) και όχι όσων είναι διαθέσιμων και απεικονίζουν με σαφήνεια ενδιάμεσες καταστάσεις, καθώς και στο γεγονός ότι δεν προηγήθηκε επαρκές και ξεκάθαρο στάδιο  διαβούλευσης.

Πλέον μοναδική άμυνα των πολιτών είναι η κατάθεση αντιρρήσεων σε ηλεκτρονική μορφή εντός εξήντα ημερών (ή ογδόντα εάν διαμένουν στο εξωτερικό) από το άνοιγμα της σχετικής εφαρμογής και η αξιολόγησή τους από  τις Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων του Δασικού Χάρτη. Επιπλέον, για την εξέταση της αντίρρησης καλούνται να καταβάλουν ένα υψηλότατο παράβολο, φορομπηχτικού χαρακτήρα, κατά τη συνήθη πρακτική της Κυβέρνησης- που κυμαίνεται από 45 ευρώ (για έκταση έως ένα στρέμμα) έως 3.600 ευρώ ανάλογα με την έκταση – προκειμένου να διατηρήσουν το δικαίωμα στην περιουσία τους.

Η απόφαση δε των Επιτροπών επί των αντιρρήσεων είναι τελεσίδικη: ο ιδιοκτήτης δεν έχει τη δυνατότητα μιας δεύτερης κρίσης για τη διαφωνία του με το κράτος.

Είναι απαράδεκτο  και ανεπίτρεπτο χιλιάδες μικροϊδιοκτήτες αγροτικής γης να βλέπουν  τις περιουσίες τους μέσα σε μια νύχτα να χάνονται και να μην μπορούν να προσφύγουν σε δευτεροβάθμιο όργανο εξέτασης ενστάσεων για να βρουν το δίκιο τους.

Ως εκ τούτου, ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:

1. Δεδομένου ότι διαπιστωμένα υπάρχει μεγάλος αριθμός λαθών, προτίθεστε να αποσύρετε τους αναρτημένους χάρτες, ώστε να γίνουν διορθώσεις με το σύνολο των γεωγραφικών δεδομένων που είναι διαθέσιμα και με ικανοποιητικό διάστημα εκ νέου διαβούλευσης με τους πολίτες;
2. Πώς εγγυάστε το αδιάβλητο της διαδικασίας εκδίκασης των αντιρρήσεων από τις αρμόδιες Εξεταστικές Επιτροπές, όταν μάλιστα δεν υπάρχει δυνατότητα δευτεροβάθμιας προσφυγής;
3. Δεδομένου ότι οι διαδικασίες αντιρρήσεων γίνονται ηλεκτρονικά και απαιτούν σημαντικό όγκο υλικού τεκμηρίωσης, προτίθεστε να δώσετε περισσότερο χρόνο στους πολίτες από το ασφυκτικό πλαίσιο των εξήντα ημερών;
4. Προτίθεστε να αναθεωρήσετε το τέλος αντιρρήσεων προς τα κάτω ή να προωθήσετε ρύθμιση για την επιστροφή του σε περίπτωση δικαίωσης του πολίτη, καθώς τότε θα πρόκειται για δαπάνη από σφάλμα της διοίκησης

————————-

Το θέμα της επιστροφής του παραβόλου το έχουμε ήδη θέσει και από αυτόν εδώ τον ιστοχώρο (εδώ και εδώ), ενώ για τις προθεσμίες είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα παραταθούν, χωρίς όμως αυτό -όπως είναι φυσικό- να μπορεί να ανακοινωθεί από τώρα (δες και εδώ). Η μείωση του παραβόλου είναι ένα άλλο σημαντικό ζήτημα: γιατί πώς ενώ η δήλωση δικαιωμάτων στο Κτηματολόγιο “πλαφονάρει” στα 70 ευρώ, ανά φυσικό πρόσωπο (με υποβολή αιτήσεων διόρθωσης προδήλων σφαλμάτων ατελώς), στην περίπτωση των Δασικών Χαρτών είναι απεριόριστο; Όσο για το αδιάβλητο των διαδικασιών στις ΕΠΕΑ, απευθυνθήκαμε επίσημα προς τη Δασική Υπηρεσία για να μας ενημερώσει εάν τα μέλη των ΕΠΕΑ υπάγονται στις διατάξεις περί πόθεν έσχες (γνωρίζοντας ότι δεν υπάγονται), και αν προτίθενται να διασφαλίσουν την αδιάβλητη λειτουργία τους (χωρίς απάντηση στο σημείο αυτό, φυσικά…..ο νοών, νοείτω).

Για τους γνωρίζοντες ολίγα πράγματα σχετικά με τους Δασικούς Χάρτες, ή για όσους θυμούνται τις αναρτήσεις Δασικών Χαρτών των παλιών καλών εποχών (προ 3ετίας περίπου, και βάλε), το παραπάνω ερώτημα έχει ένα κάποιο νόημα.

ΔΚΑ, βάσει των ισχυουσών -ακόμα- Τεχνικών Προδιαγραφών κατάρτισης Δασικών Χαρτών είναι ο Δασικός Κωδικός Αριθμός, ο μοναδικός εκείνος αριθμός που συνοδεύει κάθε γεωτεμάχιο (πολύγωνο) του Δασικού Χάρτη, και είναι, πρακτικά, η ταυτότητά του – id αγγλιστί. Το id είναι μία θεμελιώδης έννοια στην επιστήμη των Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών, και των Βάσεων Δεδομένων. ΚΑΠΟ, πάλι, είναι ο Κωδικός Αριθμός Πρόσφατου Ορθοφωτοχάρτη.  Στις παλιές αναρτήσεις μπορούσε, λοιπόν, κανείς να δει, στην ηλεκτρονική εφαρμογή της ΕΚΧΑ Α.Ε. (μέχρι πριν από λίγες μέρες, εδώ) έναν αναρτημένο Δασικό Χάρτη με τα όλα του: οριογραμμές χρωματισμένες σύμφωνα με τις προδιαγραφές (που καθιστούσαν τον Δασικό Χάρτη ευανάγνωστο και ερμηνεύσιμο από έναν ειδικό – κόκκινη γραμμή του 1945, πράσινη σημερινή, γαλάζιες διοικητικές πράξεις κλπ), τοπωνύμια και ετικέτες εμφανείς στα πολύγωνα (π.χ. πολύγωνο ΠΑ00123 ήταν το πολύγωνο στον ΟΤΑ ΝΝΧΧΧ με χαρακτήρα ΠΑ και α/α 123). Επιπλέον, τα πολύγωνα ήταν χωρίς γέμισμα (και άρα δεν “θόλωναν” το υπόβαθρο), αφού το είδος κάθε πολυγώνου αναγνωρίζονταν από το χρώμα των οριογραμμών και το “ταμπελάκι” του. Τα πάντα εν σοφία εποίησαν (οι τότε νομοθέτες).

Ήρθε όμως το μνημονιακό έτος 2016 να ανατρέψει, μέσα στη φούρια του, τα πάντα, και να πετάξει στο καλάθι των αχρήστων χρυσοπληρωμένες συμβάσεις Δασικών Χαρτών, φορτηγά ολόκληρα με εκτυπωμένες πινακίδες (Ορθοφωτοχάρτη 1945, Πρόσφατου και Δασικού Χάρτη) και εκατοντάδες χιλιάδες ψηφιακά αρχεία, που οι επιβλέποντες της ΕΚΧΑ ψείριζαν με σχολαστική ακρίβεια αντιστρόφως ανάλογη της αξίας της σύμβασης και αυστηρότητα ανάλογη των τεχνικών κλιμακίων της τρόικας (εχμ! των Θεσμών). Ναι, πράγματι, η ανάρτηση έπρεπε να αφορά στον Πρόσφατο Ορθοφωτοχάρτη, για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων του δημοσίου στις δημόσιες χορτολιβαδικές εκτάσεις. Ορθά, λοιπόν, καταργήθηκε το 4ο στάδιο (Δασικός Χάρτης). Γιατί, όμως, έπρεπε να καταργηθούν εν μία νυκτί όλες οι υπόλοιπες Προδιαγραφές; (στην πράξη, γιατί στα χαρτιά, συνεχίζουν να ισχύουν). Πάνε και οι πινακίδες, και οι κωδικοί των πολυγώνων, και τα χρώματα των οριογραμμών, πάνε όλα, και μαζί τους όλος ο κόπος, το μεράκι, αλλά και τα χρήματα για να γίνουν αυτά.

Έχετε ματαδεί εσείς ανάρτηση, εφάμιλλης σε σοβαρότητα με του Κτηματολογίου, χωρίς κωδικό αριθμό πολυγώνου; Χωρίς Βάση Δεδομένων; Η αντίρρηση που υποβάλλεται χωρίς αναφορά σε πολύγωνο, δεν είναι, τρόπον τινά, αόριστη; Πού είναι η υπόλοιπη Βάση Δεδομένων, με τους αριθμούς των αεροφωτογραφιών, τα εμβαδά, κ.λπ. Μήπως όλα αυτά είναι αποτέλεσμα όχι μιας αναγκαίας απλοποίησης, αλλά μιας προχειρότητας, ασυγχώρητης βιασύνης και τσαπατσουλιάς;

Όμως, τίθενται και ακόμα πιο σοβαρά ζητήματα, σχετικά με την αξιοπιστία του όλου εγχειρήματος, αλλά και της ίδιας της Δασικής Υπηρεσίας:

• Η ανάρτηση και υποβολή αντιρρήσεων γίνεται μόνο ηλεκτρονικά. Ωραία, έχετε μπει εσείς ποτέ στην ηλεκτρονική εφαρμογή να δείτε πώς σέρνεται στις εργάσιμες ώρες; Ή έχει μπει γρήγορο, δωρεάν wi-fi παντού, σε κάθε απομακρυσμένο χωριό και οικισμό, και δεν το πήραμε χαμπάρι. Τι θα γίνει αν “κρεμάει” το σύστημα για ώρες, μόλις μπούνε και οι υπόλοιποι Νομοί; Νύχτα θα περνάει αντιρρήσεις ο κόσμος;
• Δεν υπάρχει καμία διασφάλιση των ψηφιακών αρχείων, και άρα της αξιοπιστίας και ακεραιότητας, αυτού του τόσο σοβαρού εγχειρήματος. Τι θα γίνει αν κάποιος “χακάρει” το σύστημα και τα ψηφιακά αρχεία; Πού βρίσκονται τα αντίγραφα ασφαλείας; Ποιος ελέγχει ότι δεν έχει γίνει παραποίηση ή αλλοίωση των ψηφιακών αρχείων που αναρτήθηκαν, σε σχέση με εκείνα που θεωρήθηκαν – ή ακόμα και τεχνικά σφάλματα, κατά την εξαίρεση π.χ. των οικισμών; Όλοι γνωρίζουν ότι ακόμα και στην ψηφιακή εποχή, απαιτείται ένα θεωρημένο πρωτότυπο ή αντίγραφο, που δεν μπορεί να αλλοιωθεί. Αυτό διασφάλιζαν μέχρι πρότινος οι εκτυπωμένες πινακίδες και η ανάρτηση αυτών σε pdf, μαζί με την ψηφιακή ανάρτηση
• Δεν είναι δυνατόν να ζητάμε από τους πολίτες να διορθώσουν τα λάθη, που οφείλονται σε προχειρότητα, βιασύνη ή και ανικανότητα. Και μάλιστα πληρώνοντας και από πάνω. Και να τους καθησυχάζουμε για τις περιπτώσεις ατέλειας από τα παράβολα – δηλαδή για το αυτονόητο. Μα, κάποιος που έχει τελεσίδικη Πράξη Χαρακτηρισμού, προφανώς και δεν πρέπει να πληρώσει παράβολο, κανονικά, ούτε πρέπει να υποβάλει αντίρρηση. Την πηγαίνει, απλά, στο ΣΥΑΔΧ για “οικοθεν διόρθωση”. Για ό,τι δικαιούται ο πολίτης, δεν διατυμπανίζουμε ότι του κάνουμε και χάρη! Πραγματική ρύθμιση υπέρ του πολίτη είναι να επιστρέφονται τα παράβολα, όταν γίνονται δεκτές οι αντιρρήσεις. Αλίμονο εάν οι πολίτες διορθώσουν επί πληρωμή τις αναδασωτέες, που περαστήκαν πρόχειρα, σε ανέκαθεν μη δασικές εκτάσεις, που κάηκαν (βλ. περίπτωση Γαργαλιάνων). Είναι ν’ απορεί, κανείς, πώς αναρτήθηκαν τέτοιοι χάρτες
• Και βέβαια, πέραν της τεχνικής επάρκειας, υπάρχουν και ζητήματα νομικής επάρκειας των χιλιοτρυπημένων Δασικών Χαρτών, που μοιάζουν με κουρελούδες. Βλέπετε, ο νομοθέτης προέβλεψε ότι υποβάλλεται ατελώς αντίρρηση, εάν πρόκειται για περιοχή εντός σχεδίου πόλεως, οριοθετημένου οικισμού κ.λπ. Τι γίνεται, όμως, εάν λανθασμένα εξαιρέθηκε της ανάρτησης μία περιοχή εντός των τρυπών; Εάν δηλαδή υλοποιήθηκαν λάθος τα όρια; Θα γίνει συμπληρωματική ανάρτηση; Θα συνεχίσει η διαδικασία του άρθρου 14 (ναι); Τα άλση – πάρκα και κοινόχρηστοι χώροι πρασίνου με ποιον τρόπο θα προστατεύονται / υπάγονται στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας; Ας ρίξει κανείς μια ματιά μέσα στις τρύπες, ιδίως σε αυτές με επακριβώς κυκλικό σχήμα, να δεί για τι ακριβώς μιλάμε – πιστέψτε με, δεν μιλάμε για πάρκα, αλλά για κανονικά δάση και δασικές εκτάσεις.
• Και τέλος, υπάρχει περίπτωση να υποβάλει κανείς αντίρρηση για παράλειψη εμφάνισης έκτασης ως δάσους / δασικής; Το παράβολο είναι απαγορευτικό για τέτοιες σκέψεις και πράξεις, ακυρώνοντας στην πράξη τυχόν έννομη προστασία προς τις δασικές εκτάσεις μέσω της δημοσιότητας, που θα μπορούσαν να παρέχουν πολίτες και φορείς με φιλο-περιβαλλοντικά αισθήματα. Τελικά, η τήρηση του Συντάγματος (του άρθρου 24) επαφίεται στον πατριωτισμό και στις … γεμάτες τσέπες των Ελλήνων.

ΥΓ: Λίγη μελέτη των σοβάρων διαδικασιών που προβλέπει το Εθνικό Κτηματολόγιο, δεν βλάπτει. Ιδίως ως προς το ύψος των τελών, τις προθεσμίες, τις διαδικασίες διόρθωσης σφαλμάτων

(Αναδημοσίευση από Δελτίο Τύπου του ΥΠΕΝ):

Με σημερινό έγγραφο, από η Δασική Υπηρεσία απέστειλε την παρακάτω απάντηση στο πρόσφατο ερώτημά μας, σχετικά με τη λειτουργία των ΣΥΑΔΧ (το πλήρες έγγραφο εδώ):

Σε απάντηση του ανωτέρω σχετικού τονίζουμε ότι:

α) σε όλα τα στάδια κατάρτισης ανάρτησης έως και την κύρωση των δασικών χαρτών οι επί μέρους εργασίες ή το σύνολο αυτών μπορούν να ανατίθενται σε ιδιωτικά γραφεία εκπόνησης δασικών μελετών της κατηγορίας 24, σύμφωνα με την πρόβλεψη αρθ. 13 παρ. 3 ν. 3889/2010 όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. Α αρθ. 153 ν. 4389/2016.

β) Με την ένταξη των διατάξεων «περί επίσπευσης διαδικασίας κατάρτισης θεώρησης και κύρωσης των δασικών χαρτών» (αρθ. 153-155), στο ν. 4389/16 «Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις», τίθεται δεσμευτικό πλαίσιο ολοκλήρωσης των διαδικασιών ως προαπαιτούμενο πρώτης προτεραιότητας, και ασφυκτικές προθεσμίες για την έγκαιρη  προσφυγή στη διαδικασία σύναψης δημόσιας σύμβασης, σε όποιο στάδιο και για όποιες εργασίες κρίνει η κάθε Δ/νση Δασών απαραίτητο.

γ) Σύμφωνα με το θεσμικό πλαίσιο σύναψης δημόσιων συμβάσεων και κατά ρητή πρόβλεψη αυτού ο κάθε ανάδοχος υποχρεώνεται σε καταπολέμηση των διακρίσεων, η παρακολούθηση δε των όρων της σύμβασης και η καλή εκτέλεση των εργασιών του αναδόχου περιγράφονται στα άρθρα της οικείας σύμβασης, η μη τήρηση των οποίων οδηγεί σε διάλυσή της. Σε ότι αφορά τη λειτουργία των ΣΥΑΔΧ, ο ανάδοχος παρέχει υποστηρικτικές εργασίες και ο υπεύθυνος λειτουργίας των ΣΥΑΔΧ και ο επιβλέπων της σύμβασης είναι δημόσιοι υπάλληλοι υπό την επίβλεψη της Δ/νσης Δασών.

δ)  Σε ό,τι αφορά τις ΕΠΕΑ αυτές λειτουργούν σύμφωνα με τις προβλέψεις ν. 2690/1999 και τα μέλη της Επιτροπής δεν υπάγονται στις περιπτώσεις του αρθ. 1 ν. 3213/03

Δικαιολογημένα είναι τα παράπονα που εκφράζονται μέσα από δημοσιεύματα, στον Τοπικό Τύπο και ΜΜΕ κυρίως, σχετικά με το κόστος των παραβόλων, για την υποβολή αντιρρήσεων κατά του Δασικού Χάρτη. Αυτό εκλαμβάνεται νέο “χαράτσι” κατά της ακίνητης περιουσίας, ενώ το συνολικό κόστος ενδεχομένως να ξεπερνά και την αντικειμενική αξία του ίδιου του ακινήτου!

Βέβαια, από την άλλη πλευρά, μέσω των παραβόλων έχει προβλεφθεί η εξυπηρέτηση του κόστους λειτουργίας των Επιτροπών Εξέτασης Αντιρρήσεων (ΕΠ.Ε.Α). Σε κάθε περίπτωση, για τις περιπτώσεις όπου έχουν γίνει λάθη, ή παραλείψεις ή αδικίες, η μετακύλιση του κόστους αποκατάστασης των λαθών στις πλάτες αυτών που δεν φταίνε σε τίποτε, εγείρει σοβαρά ηθικά και νομικά ζητήματα. Επειδή οπωσδήποτε θα πρέπει να υπάρχει ένας σχετικός μηχανισμός που να ρυθμίζει τη διαδικασία των αντιρρήσεων (γιατί σε διαφορετική περίπτωση το έργο των ΕΠ.Ε.Α. θα επιβαρύνονταν δυσανάλογα από περιπτώσεις χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο), η ορθότερη λύση θα πρέπει να περιλαμβάνει την πρόβλεψη επιστροφής του παραβόλου, σε περίπτωση που η υποβληθείσα αντίρρηση γίνεται δεκτή.

Εξάλλου, οι περιπτώσεις υποβολής αντίρρησης κατά της παράλειψης συμπερίληψης δασικής έκτασης στον Δασικό Χάρτη θα έπρεπε να υπάγονται σε διαφορετικό καθεστώς παραβόλων, αφού θα έπρεπε κανείς να έχει διαθέσιμα αρκετά χρήματα για ξόδεμα, για να υπερασπιστεί την περιουσία του Δημοσίου, ή αλλιώς για να υπερασπιστεί το δημόσιο αγαθό που λέγεται “δάσος – φυσικό περιβάλλον”.