Πού είναι ο ΔΚΑ/ΚΑΠΟ, οεο?

Για τους γνωρίζοντες ολίγα πράγματα σχετικά με τους Δασικούς Χάρτες, ή για όσους θυμούνται τις αναρτήσεις Δασικών Χαρτών των παλιών καλών εποχών (προ 3ετίας περίπου, και βάλε), το παραπάνω ερώτημα έχει ένα κάποιο νόημα.

ΔΚΑ, βάσει των ισχυουσών -ακόμα- Τεχνικών Προδιαγραφών κατάρτισης Δασικών Χαρτών είναι ο Δασικός Κωδικός Αριθμός, ο μοναδικός εκείνος αριθμός που συνοδεύει κάθε γεωτεμάχιο (πολύγωνο) του Δασικού Χάρτη, και είναι, πρακτικά, η ταυτότητά του – id αγγλιστί. Το id είναι μία θεμελιώδης έννοια στην επιστήμη των Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών, και των Βάσεων Δεδομένων. ΚΑΠΟ, πάλι, είναι ο Κωδικός Αριθμός Πρόσφατου Ορθοφωτοχάρτη.  Στις παλιές αναρτήσεις μπορούσε, λοιπόν, κανείς να δει, στην ηλεκτρονική εφαρμογή της ΕΚΧΑ Α.Ε. (μέχρι πριν από λίγες μέρες, εδώ) έναν αναρτημένο Δασικό Χάρτη με τα όλα του: οριογραμμές χρωματισμένες σύμφωνα με τις προδιαγραφές (που καθιστούσαν τον Δασικό Χάρτη ευανάγνωστο και ερμηνεύσιμο από έναν ειδικό – κόκκινη γραμμή του 1945, πράσινη σημερινή, γαλάζιες διοικητικές πράξεις κλπ), τοπωνύμια και ετικέτες εμφανείς στα πολύγωνα (π.χ. πολύγωνο ΠΑ00123 ήταν το πολύγωνο στον ΟΤΑ ΝΝΧΧΧ με χαρακτήρα ΠΑ και α/α 123). Επιπλέον, τα πολύγωνα ήταν χωρίς γέμισμα (και άρα δεν “θόλωναν” το υπόβαθρο), αφού το είδος κάθε πολυγώνου αναγνωρίζονταν από το χρώμα των οριογραμμών και το “ταμπελάκι” του. Τα πάντα εν σοφία εποίησαν (οι τότε νομοθέτες).

Ήρθε όμως το μνημονιακό έτος 2016 να ανατρέψει, μέσα στη φούρια του, τα πάντα, και να πετάξει στο καλάθι των αχρήστων χρυσοπληρωμένες συμβάσεις Δασικών Χαρτών, φορτηγά ολόκληρα με εκτυπωμένες πινακίδες (Ορθοφωτοχάρτη 1945, Πρόσφατου και Δασικού Χάρτη) και εκατοντάδες χιλιάδες ψηφιακά αρχεία, που οι επιβλέποντες της ΕΚΧΑ ψείριζαν με σχολαστική ακρίβεια αντιστρόφως ανάλογη της αξίας της σύμβασης και αυστηρότητα ανάλογη των τεχνικών κλιμακίων της τρόικας (εχμ! των Θεσμών). Ναι, πράγματι, η ανάρτηση έπρεπε να αφορά στον Πρόσφατο Ορθοφωτοχάρτη, για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων του δημοσίου στις δημόσιες χορτολιβαδικές εκτάσεις. Ορθά, λοιπόν, καταργήθηκε το 4ο στάδιο (Δασικός Χάρτης). Γιατί, όμως, έπρεπε να καταργηθούν εν μία νυκτί όλες οι υπόλοιπες Προδιαγραφές; (στην πράξη, γιατί στα χαρτιά, συνεχίζουν να ισχύουν). Πάνε και οι πινακίδες, και οι κωδικοί των πολυγώνων, και τα χρώματα των οριογραμμών, πάνε όλα, και μαζί τους όλος ο κόπος, το μεράκι, αλλά και τα χρήματα για να γίνουν αυτά.

Έχετε ματαδεί εσείς ανάρτηση, εφάμιλλης σε σοβαρότητα με του Κτηματολογίου, χωρίς κωδικό αριθμό πολυγώνου; Χωρίς Βάση Δεδομένων; Η αντίρρηση που υποβάλλεται χωρίς αναφορά σε πολύγωνο, δεν είναι, τρόπον τινά, αόριστη; Πού είναι η υπόλοιπη Βάση Δεδομένων, με τους αριθμούς των αεροφωτογραφιών, τα εμβαδά, κ.λπ. Μήπως όλα αυτά είναι αποτέλεσμα όχι μιας αναγκαίας απλοποίησης, αλλά μιας προχειρότητας, ασυγχώρητης βιασύνης και τσαπατσουλιάς;

Όμως, τίθενται και ακόμα πιο σοβαρά ζητήματα, σχετικά με την αξιοπιστία του όλου εγχειρήματος, αλλά και της ίδιας της Δασικής Υπηρεσίας:

  • Η ανάρτηση και υποβολή αντιρρήσεων γίνεται μόνο ηλεκτρονικά. Ωραία, έχετε μπει εσείς ποτέ στην ηλεκτρονική εφαρμογή να δείτε πώς σέρνεται στις εργάσιμες ώρες; Ή έχει μπει γρήγορο, δωρεάν wi-fi παντού, σε κάθε απομακρυσμένο χωριό και οικισμό, και δεν το πήραμε χαμπάρι. Τι θα γίνει αν “κρεμάει” το σύστημα για ώρες, μόλις μπούνε και οι υπόλοιποι Νομοί; Νύχτα θα περνάει αντιρρήσεις ο κόσμος;
  • Δεν υπάρχει καμία διασφάλιση των ψηφιακών αρχείων, και άρα της αξιοπιστίας και ακεραιότητας, αυτού του τόσο σοβαρού εγχειρήματος. Τι θα γίνει αν κάποιος “χακάρει” το σύστημα και τα ψηφιακά αρχεία; Πού βρίσκονται τα αντίγραφα ασφαλείας; Ποιος ελέγχει ότι δεν έχει γίνει παραποίηση ή αλλοίωση των ψηφιακών αρχείων που αναρτήθηκαν, σε σχέση με εκείνα που θεωρήθηκαν – ή ακόμα και τεχνικά σφάλματα, κατά την εξαίρεση π.χ. των οικισμών; Όλοι γνωρίζουν ότι ακόμα και στην ψηφιακή εποχή, απαιτείται ένα θεωρημένο πρωτότυπο ή αντίγραφο, που δεν μπορεί να αλλοιωθεί. Αυτό διασφάλιζαν μέχρι πρότινος οι εκτυπωμένες πινακίδες και η ανάρτηση αυτών σε pdf, μαζί με την ψηφιακή ανάρτηση
  • Δεν είναι δυνατόν να ζητάμε από τους πολίτες να διορθώσουν τα λάθη, που οφείλονται σε προχειρότητα, βιασύνη ή και ανικανότητα. Και μάλιστα πληρώνοντας και από πάνω. Και να τους καθησυχάζουμε για τις περιπτώσεις ατέλειας από τα παράβολα – δηλαδή για το αυτονόητο. Μα, κάποιος που έχει τελεσίδικη Πράξη Χαρακτηρισμού, προφανώς και δεν πρέπει να πληρώσει παράβολο, κανονικά, ούτε πρέπει να υποβάλει αντίρρηση. Την πηγαίνει, απλά, στο ΣΥΑΔΧ για “οικοθεν διόρθωση”. Για ό,τι δικαιούται ο πολίτης, δεν διατυμπανίζουμε ότι του κάνουμε και χάρη! Πραγματική ρύθμιση υπέρ του πολίτη είναι να επιστρέφονται τα παράβολα, όταν γίνονται δεκτές οι αντιρρήσεις. Αλίμονο εάν οι πολίτες διορθώσουν επί πληρωμή τις αναδασωτέες, που περαστήκαν πρόχειρα, σε ανέκαθεν μη δασικές εκτάσεις, που κάηκαν (βλ. περίπτωση Γαργαλιάνων). Είναι ν’ απορεί, κανείς, πώς αναρτήθηκαν τέτοιοι χάρτες
  • Και βέβαια, πέραν της τεχνικής επάρκειας, υπάρχουν και ζητήματα νομικής επάρκειας των χιλιοτρυπημένων Δασικών Χαρτών, που μοιάζουν με κουρελούδες. Βλέπετε, ο νομοθέτης προέβλεψε ότι υποβάλλεται ατελώς αντίρρηση, εάν πρόκειται για περιοχή εντός σχεδίου πόλεως, οριοθετημένου οικισμού κ.λπ. Τι γίνεται, όμως, εάν λανθασμένα εξαιρέθηκε της ανάρτησης μία περιοχή εντός των τρυπών; Εάν δηλαδή υλοποιήθηκαν λάθος τα όρια; Θα γίνει συμπληρωματική ανάρτηση; Θα συνεχίσει η διαδικασία του άρθρου 14 (ναι); Τα άλση – πάρκα και κοινόχρηστοι χώροι πρασίνου με ποιον τρόπο θα προστατεύονται / υπάγονται στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας; Ας ρίξει κανείς μια ματιά μέσα στις τρύπες, ιδίως σε αυτές με επακριβώς κυκλικό σχήμα, να δεί για τι ακριβώς μιλάμε – πιστέψτε με, δεν μιλάμε για πάρκα, αλλά για κανονικά δάση και δασικές εκτάσεις.
  • Και τέλος, υπάρχει περίπτωση να υποβάλει κανείς αντίρρηση για παράλειψη εμφάνισης έκτασης ως δάσους / δασικής; Το παράβολο είναι απαγορευτικό για τέτοιες σκέψεις και πράξεις, ακυρώνοντας στην πράξη τυχόν έννομη προστασία προς τις δασικές εκτάσεις μέσω της δημοσιότητας, που θα μπορούσαν να παρέχουν πολίτες και φορείς με φιλο-περιβαλλοντικά αισθήματα. Τελικά, η τήρηση του Συντάγματος (του άρθρου 24) επαφίεται στον πατριωτισμό και στις … γεμάτες τσέπες των Ελλήνων.

ΥΓ: Λίγη μελέτη των σοβάρων διαδικασιών που προβλέπει το Εθνικό Κτηματολόγιο, δεν βλάπτει. Ιδίως ως προς το ύψος των τελών, τις προθεσμίες, τις διαδικασίες διόρθωσης σφαλμάτων

Αφήστε μια απάντηση