Επιστροφή στο… μέλλον!

Σε προηγούμενη ανάρτηση με τον χιουμοριστικό τίτλο “Και νέα παράταση για τους Δασικούς Χάρτες” καυτηριάζαμε την ανακοίνωση της Δ/νσης Δασών Μαγνησίας, για την αυθημερόν παράταση της προθεσμίας υποβολής αντιρρήσεων. Όμως δεν πήγε το νου μας ότι θα υπάρξουν και χειρότερα…

Με σημερινή (27/9) ανακοίνωση της Δ/νσης Δασών Λάρισας “καλείται κάθε ενδιαφερόμενος”, αφού λάβει γνώση κλπ, να υποβάλει τις τυχόν αντιρρήσεις αποκλειστικά έως και την καταληκτική ημερομηνία της… 25ης Σεπτεμβρίου 2017!!!

Δεν ξέρω εάν η ανακοίνωση αναφέρεται στους Παλαιοημερολογίτες της περιοχής, ή εάν στα όμορφα αυτά μέρη έχει εφευρεθεί η χρονομηχανή, πάντως ας το δούνε το θέμα οι Υπηρεσίες που βγάζουν τις ανακοινώσεις αυτές, μην προκύψει και (τυπικό) ζήτημα ακυρότητας της ανάρτησης του Δασικού Χάρτη, αφού πώς είναι δυνατόν η προβλεπόμενη από τις κείμενες διατάξεις ανακοίνωση να είναι μεταγενέστερη της προθεσμίας;

Πάντως, μέχρι σήμερα το Υπουργείο συνεχίζει την “σκληρή” γραμμή δίνοντας μία μικρή παράταση μέχρι και αύριο για την πληρωμή του ειδικού τέλους αντιρρήσεων, για όσες αντιρρήσεις έχουν υποβληθεί εμπρόθεσμα, αλλά δεν έχει πληρωθεί το παράβολο. Από την άλλη πλευρά αξιοπερίεργη είναι η σιωπή του Υπουργείου για τα αποτελέσματα της μαραθώνιας αυτής ανάρτησης, αφού θα περίμενε να μάθει κανείς απολογιστικά στοιχεία όπως πόσες αντιρρήσεις υποβλήθηκαν (ατελώς και μη), πόσα πρόδηλα, πόσες αιτήσεις εξαγοράς και για πόση έκταση, καθώς επίσης και το συνολικό ποσό που πληρώθηκε…

 

Και νέα παράταση για τους Δασικούς Χάρτες!

Αυτό θα κατάλαβαν αρχικά όσοι πήγαν να διαβάσουν τη σημερινή (25/9) ανακοίνωση της Δ/νσης Δασών Μαγνησίας, με την οποία τροποποιήθηκε η αρχική (10/2!) ανακοίνωση ανάρτησης του Δασικού Χάρτη μόνο ως προς το τμήμα που αφορά στις καταληκτικές ημερομηνίες, καθορίζοντας ως νέα προθεσμία την…ίδια ημέρα που εκδόθηκε η ανακοίνωση!

Εξάλλου, πριν από λίγες μέρες (21/9) δημοσιεύθηκε η ΥΑ για την ατέλεια υποβολής αντιρρήσεων για Υπουργεία, Αποκεντρωμένες Διοικήσεις κ.λπ. Αυτό σημαίνει ότι στους εν λόγω φορείς της Κεντρικής Διοίκησης δόθηκαν 2 ολόκληρες εργάσιμες (Παρασκευή και Δευτέρα) για την υποβολή αντιρρήσεων ατελώς, που ως γνωστόν γίνεται αποκλειστικά και μόνο στα ΣΥΑΔΧ, γιατί ως επίσης γνωστόν, η ηλεκτρονική υποβολή εκτός ΣΥΑΔΧ απαιτεί την πληρωμή του ειδικού τέλους αντιρρήσεων (το γεγονός αυτό ήταν για πολλούς σημείο ότι επίκειται και νέα παράταση υποβολής αντιρρήσεων).

Και φυσικά λες και η υποβολή αντίρρησης είναι το ευκολότερο πράγμα του κόσμου, αφού χρειάζεται κανα μισάωρο στην καλύτερη περίπτωση για να ανοίξει η καρτέλα του αιτούντος, να συμπληρωθεί η αίτηση, υπό την προϋπόθεση ότι το υπό αντίρρηση γεωτεμάχιο είναι σε ψηφιακή μορφή, να εκτυπωθεί η αντίρρηση και το αποδεικτικό υποβολής στους έγχρωμους inkjet εκτυπωτές των ΣΥΑΔΧ, να υπογραφεί και να κλείσει ο σχετικός φάκελος…

Έτσι, μόνο οι ΜΚΟ – Οικολογικές Οργανώσεις έμειναν με το παράπονο της επιβάρυνσης με το ειδικό τέλος αντιρρήσεων, γι’ αυτό και προσέφυγαν εκ νέου στο ΣτΕ.

Και τώρα, τι μπορεί να κάνει κάποιος που έμεινε εκτός νυμφώνος;

α) να υποβάλει αίτημα για εξαγορά / έγκριση επέμβασης, εφ’ όσον δεν δηλώνει το αγροτεμάχιο στον ΟΠΕΚΕΠΕ (μόνο αν η έκταση εμφανίζεται ΔΑ/ΧΑ)

β) να υποβάλει αίτημα για υπαγωγή στο άρθρο 67, μόνο αν πρόκειται για ΑΔ ή ΠΔ όπου στο σώμα της πράξης αναγράφεται ότι στις Α/Φ 1945 επρόκειτο για μη δασική έκταση. Προσοχή: Αν πρόκειται για ΔΔ που έχει γίνει λάθος, έπρεπε να έχει γίνει αντίρρηση για την μη δασική μορφή του 1945

γ) να υποβάλει αίτημα για πρόδηλο σφάλμα μέχρι την κύρωση του Δασικού Χάρτη επιτόπου στην οικεία Δ/νση Δασών, μόνο αν πρόκειται για παράλειψη απεικόνισης πράξεων της Διοίκησης, για παραχωρητήρια, εποικιστικές εκτάσεις κλπ

δ) να υποβάλει αίτημα υπαγωγής στο άρθρο 44 για άρση αναδασωτέας, μόνο αν πρόκειται για ΑΝ/ΑΔ ή ΑΔ/ΑΑ ή ΑΝ/ΠΑ και εφ’ όσον συντρέχουν κατάλληλοι λόγοι (πχ νομική ή πραγματική πλάνη)

ε) να υποβάλει αίτημα για έκδοση διαπιστωτικής πράξης πεδινής χορτολιβαδικής έκτασης (αν πρόκειται για ΧΑ, ΧΧ, ΑΧ) ή τεχνητής δασικής φυτείας (για ΠΔ, ΔΔ, ΑΔ)

στ) να προσφύγει στο ΣτΕ κατά της πράξης κύρωσης του Δασικού Χάρτη (δεν την λες και την φθηνότερη λύση, εκτός αν πρόκειται για περίπτωση όπου τα παράβολα λόγω του πλήθους ή/και της έκτασης των αντιρρήσεων ξεπερνούν τα 5-10.000 ευρώ)

ζ) να διαμαρτυρηθεί προφορικά ή εγγράφως με όποιον τρόπο κρίνει πρόσφορο. Εάν οι διαμαρτυρίες είναι μαζικές, πιθανότατα θα δοθεί μία δεύτερη ευκαιρία  μόνο στις περιοχές που θα υπάρξει ανάγκη

Εν αναμονή λοιπόν του επόμενου κύματος αναρτήσεων (Ημαθία, Πέλλα, Σέρρες, Κιλκίς). Ή της επόμενης … τελευταίας εκπρόθεσμης παράτασης και της σχετικής αιτιολογίας !

Σημείωση: μέχρι την στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές, η καταληκτική ημερομηνία για την ηλεκτρονική υποβολή είναι τα μεσάνυχτα στις 25/9/2017. Από περιέργεια θα ανοίξουμε μία δοκιμαστική να δούμε τι θα γίνει!…

Το κίνημα “Δεν κάνω τίποτε – ας έρθουν να τα πάρουν”!

Μετά από όλες αυτές τις διαδοχικές παρατάσεις και τη συζήτηση με τον κόσμο προκύπτει ότι υπάρχει ένα πολύ ισχυρό κίνημα του “Δεν κάνω τίποτε”, στενός συγγενής του “Δεν πληρώνω” και “Δεν έχω να πληρώσω”, νόθο παιδί των Μνημονίων και της οικονομικής κρίσης. Και… 40 παρατάσεις να δοθούν, φαίνεται ότι το ιδιοκτησιακό πρόβλημα δεκαετιών στην Ελλάδα -όπου η ιδιοκτησία είναι το μεγάλο κεφάλαιο της χώρας, η συνολική αξία της οποίας πριν λίγο χρόνια εκτιμήθηκε σε 1 τρισ. ευρώ για να πειστούν οι ξένοι να μας δανείζουν τα ωραία τους λεφτά – δύσκολα θα λυθεί μέσω των Δασικών Χαρτών. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να τονισθεί ότι κάποια στιγμή οι Επιτροπές Αντιρρήσεων θα πρέπει να ξεκινήσουν το έργο τους. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο εάν θεσμοθετηθεί η έννοια της “εκπρόθεσμης” αντίρρησης, ώστε και προθεσμία να υπάρχει, και εξέταση αιτήσεων για τους συνεπείς να γίνεται.

Ο αρ. πρωτοκόλλου των αντιρρήσεων σήμερα το πρωί είχε φτάσει το 79600, όταν στις 10/8 ήταν στο 74800 (όπου συμπεριλαμβάνονται και οι ατελώς αντιρρήσεις των ΣΥΑΔΧ, δηλ. εκκρεμείς υποθέσεις κλπ). 5.000 αιτήσεις σε 15 ημέρες είναι μάλλον λίγες – βέβαια η παράταση που διανύουμε συνέπεσε με την περίοδο των διακοπών του Αυγούστου, που σημαίνει ότι 15-20 ημέρες από τις 40 πήγαν χαμένες.

Σε όσους ρωτάνε ή αναρωτιούνται “τι θα γίνει αν δεν κάνω τίποτε” ισχύουν τα εξής:

  • όταν θα “περάσει” η κτηματογράφηση από την περιοχή, η δήλωση δικαιωμάτων σε δασικού χαρακτήρα εκτάσεις “πράσινες” θα είναι χωρίς τύχη, αφού υπάρχουν συγκεκριμένοι μόνο τρόποι αναγνώρισης ιδιωτικών δικαιωμάτων σε δασικές εκτάσεις
  • σε περίπτωση μεταβίβασης, δωρεάς, κληρονομιάς κλπ που θα απαιτηθεί συμβολαιογραφική πράξη, ο συμβολαιογράφος θα ζητήσει σχετικό πιστοποιητικό από τη Δ/νση Δασών ότι δεν πρόκειται για δασικού χαρακτήρα έκταση. Διαφορετικά η δικαιοπραξία δεν θα μπορεί να γίνει
  • μπορεί να γίνει προσφυγή ενώπιον του ΣτΕ κατά της πράξης κύρωσης του Δασικού Χάρτη, ανεξαρτήτως εάν έχει γίνει αντίρρηση ή όχι, διαδικασία μακροχρόνια και με υψηλό κόστος
  • εάν υπάρξουν μαζικές αντιδράσεις (λόγω μαζικής απώλειας ιδιωτικών δικαιωμάτων), ενδεχομένως η Πολιτεία να αναγκαστεί να δώσει στο μέλλον μία δεύτερη ευκαιρία (αντιρρήσεων) ή να τροποποιήσει τη νομοθεσία περί Εθνικού Κτηματολογίου

Τέλος, υπενθυμίζεται σε όσους είναι αναποφάσιστοι μέχρι την τελευταία στιγμή, ή δεν μπορούν να υποστηρίξουν το πλήρες κόστος της διαδικασίας, το λεγόμενο plan B: να κάνουν μία αίτηση αντιρρήσεων πληρώνοντας το παράβολο και τεκμηριώνοντας τους λόγους αντίρρησης όπως μπορούν, και να προσφύγουν στην βοήθεια ειδικού όταν θα εξετασθεί η υπόθεση από τις ΕΠΕΑ.

Και νέα παράταση μέχρι 7/9/2017!

Στο δρόμο που χάραξαν οι συνεχείς παρατάσεις των προθεσμιών τακτοποίησης των αυθαιρέτων βαδίζουν και οι Δασικοί Χάρτες, για τους οποίους δόθηκε ακόμα μία παράταση 40 ημερών, μέχρι τις 7/9/2017, για την υποβολή αντιρρήσεων και ενεργοποίηση όλων των διαθέσιμων “εργαλείων”, όπως η αίτηση εξαγοράς και η αίτηση πρόδηλου σφάλματος.

Βέβαια, το βασικό πρόβλημα των ενδιαφερομένων δεν είναι τα εργαλεία, αλλά ποιος θα τα χρησιμοποιήσει, κι αν πρόκειται για Τεχνικό Σύμβουλο ή μηχανικό, ποιος θα τον πληρώσει… Πάντως, στα θετικά όλης αυτής της περιόδου ήταν η διασταύρωση των αναρτημένων Δασικών Χαρτών με τις δηλωμένες εκτάσεις στον ΟΠΕΚΕΠΕ και η ενημέρωση των αγροτών, των οποίων οι εκτάσεις εμφανίζονται ως δασικού χαρακτήρα, κάτι το οποίο θα έπρεπε να έχει γίνει εξ αρχής. Παλαιότερα είχαμε προτείνει στο Υπουργείο να γίνει αντίστοιχη ενημέρωση μέσω του Περιουσιολογίου (Ε9) για όσους δηλώνουν ακίνητα εκτός σχεδίου σε περιοχές αναρτημένου Δασικού Χάρτη, μέσω της ΓΓΠΣ (μάλιστα σε λίγες μέρες θα γίνει η ανάρτηση των εκκαθαριστικών του ΕΝΦΙΑ και θα ήταν μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία να υπάρχει πραγματικά πλήρης ενημέρωση όλων των ενδιαφερομένων – άλλωστε το Ε9 είναι ένα από τα αποδεκτά δικαιολογητικά για την υποβολή αντίρρησης).

Κατά τ’ άλλα, το Υπουργείο αν και βεβαίωνε κατά το προηγούμενο διάστημα ότι δεν θα δοθεί άλλη παράταση πέραν της 27/7/2017, επικαλέστηκε το γνωστό θέμα των Δήμων που δεν στέλνουν τα όρια των οικισμών και των οικιστικών πυκνώσεων (και άλλους λόγους, μεταξύ των οποίων και η αθρόα προσέλευση πολιτών στα ΣΥΑΔΧ), και έδωσε ακόμα 40 ημέρες προθεσμία. Σημειωτέον ότι το ΣτΕ με την αρ. 1942/2017 έκρινε ως αντισυνταγματική την εξουσιοδότηση για την ΥΑ ορισμού των κριτηρίων της οικιστικής πύκνωσης, παραπέμποντας το θέμα στην Ολομέλεια του ΣτΕ.

Είχε προηγηθεί τις προηγούμενες ημέρες η παροχή της δυνατότητας σε αγρότες να υποβάλουν απλή αίτηση νομιμοποίησης / εξαγοράς (για εκτάσεις ΔΑ, ΧΑ που δηλώνονται στον ΟΠΕΚΕΠΕ) μέχρι τις 27/7 και προσκόμιση των λοιπών δικαιολογητικών μέχρι τις30/8. Επίσης, διαφημίστηκε ότι με μία απλή αίτηση ατελώς θα λυθούν τα όποια προβλήματα. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι η αίτηση απλά σταματά τις όποιες έννομες συνέπειες από την κύρωση του Δασικού Χάρτη – στη συνέχεια θα πρέπει κάποιος να αρχίσει να πληρώνει τις δόσεις για την εξαγορά της έκτασης.

Τέλος, οι όποιες μικρο-αλλαγές προτείνονται για το καυτό θέμα των δασωμένων αγρών (πχ δυνατότητα ένταξης ακινήτων που δασώθηκαν κάποια στιγμή και σήμερα έχουν μη δασική μορφή) δεν φαίνεται πως αφορούν άμεσα τον Δασικό Χάρτη, αφού η εν λόγω διαδικασία μπορεί να “τρέξει” ανεξάρτητα από τους Δασικούς Χάρτες.

Και οι χορτολιβαδικές εκτάσεις στο σφυρί;

Αναδημοσιεύουμε παρακάτω άρθρο που δημοσιεύτηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό ΟΙΚΟ-ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ (www.oikoen.gr), που εκδίδει η Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Μαγνησίας

Και οι χορτολιβαδικές εκτάσεις στο σφυρί

Του Δρ. Δημήτρη Παλάσκα

Οι χορτολιβαδικές εκτάσεις, ή αλλιώς χορτολιβαδικά εδάφη, αποτελούν εκτάσεις οι οποίες βρίσκονται, εννοιολογικά, μεταξύ των δασικών και γεωργικών εκτάσεων, αφού ούτε καλλιεργούνται συστηματικά, ούτε όμως και συγκεντρώνουν τα χαρακτηριστικά των δασικών οικοσυστημάτων, κυρίως λόγω μικρού ποσοστού κάλυψης από άγρια ξυλώδη φυτά. Οι χορτολιβαδικές εκτάσεις που βρίσκονται υπεράνω των δασών (ψευδαλπικά ή θερινά λιβάδια), καθώς επίσης και όσες βρίσκονται εντός δασών και δασικών εκτάσεων (δασικά διάκενα), προστατεύονταν από παλιά και συνεχίζουν να προστατεύονται από τη δασική νομοθεσία ως δασικές εκτάσεις, για λόγους διατήρησης του ενιαίου και αδιάσπαστου χαρακτήρα των δασικών οικοσυστήματων, αλλά και για περιβαλλοντικούς λόγους (π.χ. προστασία εδαφών των ορεινών λεκανών απορροής). Μέχρι το 2014 οι δημόσιες χορτολιβαδικές και βραχώδεις εκτάσεις χαρτογραφούνταν κατά τη σύνταξη των Δασικών Χαρτών, το δε Δημόσιο διά των Δ/νσεων Δασών συμπεριλάμβανε αυτές στη δήλωση του Δημοσίου κατά τη διαδικασία της κτηματογράφησης του Εθνικού Κτηματολογίου. Με το ν.4280/2014 επήλθε μία αλλαγή που μάλλον πέρασε στα «ψιλά». Οι χορτολιβαδικές εκτάσεις κατά τρόπο αυθαίρετο (στην εισηγητική έκθεση του νόμου δεν υπάρχει κάποια σχετική τεκμηρίωση) διακρίθηκαν σε πεδινές και ορεινές – ημιορεινές ή ευρισκόμενες επί ανωμάλων εδαφών. Οι πεδινές δημόσιες χορτολιβαδικές εκτάσεις αποδεσμεύονται πλήρως από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας! Ακόμα και τελεσίδικες Πράξεις Χαρακτηρισμού ανακαλούνται με την έκδοση διαπιστωτικών πράξεων. Με δεδομένο ότι τα κριτήρια διαχωρισμού των πεδινών χορτολιβαδικών εκτάσεων είναι σωρευτικά (π.δ.32/2016) το υψόμετρο (100 μ.), η μέση κλίση (8%) και η μέγιστη κλίση (12%) αναρωτιέται κανείς ποια ήταν η σκοπιμότητα της συγκεκριμένης αλλαγής; Μήπως η διευκόλυνση της παραχώρησης δημόσιων (ή αμφιβόλου ιδιοκτήτη) εκτάσεων στην παράκτια ζώνη, η οποία συγκαλύφθηκε από μία εικονική προστασία των μη πεδινών χορτολιβαδικών εκτάσεων, χωρίς να μπλέκεται η Δασική Υπηρεσία στα πόδια των επίδοξων επενδυτών; Ποιος διασφαλίζει πλέον την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου στην υψομετρική ζώνη των 100 μ., στην πλέον κρίσιμη ζώνη από άποψη ανθρωπογενών επεμβάσεων και καταπατήσεων, όταν, στις περισσότερες περιπτώσεις, τα δικαιώματα του Δημοσίου βασίζονται στη διαπίστωση του χορτολιβαδικού χαρακτήρα μιας έκτασης διαχρονικά (τουλάχιστον από το έτος 1945); Επομένως για την αποφυγή της νομιμοποίησης καταπατήσεων στην παράκτια ζώνη, η χαρτογράφηση των δημόσιων πεδινών χορτολιβαδικών εκτάσεων θα πρέπει να επανέλθει στην αρμοδιότητα της Δασικής Υπηρεσίας και να αποτελέσει ειδική κατηγορία εκτάσεων στους Δασικούς Χάρτες.

 

Περί των νέων Τεχνικών Προδιαγραφών κατάρτισης Δασικών Χαρτών

Σε συνέχεια της δημόσιας πρόσκλησης του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειες για αποστολή σχολίων στα πλαίσια της δημόσιας διαβούλευσης για τις νέες Τεχνικές Προδιαγραφές (Τ.Π.) κατάρτισης Δασικών Χαρτών, δημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο, με το οποίο συμμετείχαμε στη διαβούλευση.

Γενικό σχόλιο: 

Οι νέες Τεχνικές Προδιαγραφές (Τ.Π.) απλοποιούν δραστικά τις διαδικασίες κατάρτισης Δασικών Χαρτών μειώνοντας τα στάδια από 4 σε 2 και καταργώντας το σύνολο των εκτυπώσεων (ανά πινακίδα) και των αντίστοιχων παραδοτέων σε dxf, απαλάσσοντας τους μελετητές από ένα φαινομενικά περιττό βάρος (λογικά αναμένεται και αντίστοιχη μείωση της προεκτιμώμενης αμοιβής ανά στρέμμα). Κατά την άποψή μου η κατάργηση των εν λόγω παραδοτέων έρχεται να επικυρώσει την υποβάθμιση της ποιότητας του εν λόγω έργου, δεδομένου ότι οι νέες Τ.Π. απλά προσαρμόστηκαν στις άτυπες προδιαγραφές που χρησιμοποιήθηκαν για την επικαιροποίηση, θεώρηση και ανάρτηση του πακέτου των Δασικών Χαρτών, που είναι αυτή τη στιγμή στον “αέρα” (κυριολεκτικά και μεταφορικά), μία ανάρτηση που βιώνει διαδοχικές παρατάσεις για πολλούς και διάφορους λόγους, μεταξύ των οποίων και θέματα χαμηλής ποιότητας, σε συνδυασμό με έλλειψη επαρκούς ελέγχου από τις Υπηρεσίες. Το ίδιο λοιπόν φαινόμενο πρόκειται να αναπαραχθεί στους νέους Δασικούς Χάρτες που θα είναι καρικατούρα του παλιού καλού εαυτού τους.

Γιατί χρειάζονται τα “περιττά” παραδοτέα:
Το βασικό πρόβλημα στις προηγούμενες Συμβάσεις ήταν ότι ο μελετητής έπρεπε να παράγει διαρκώς “τελικά” παραδοτέα (ανά πινακίδα) σε ενδιάμεσα στάδια, ενώ κανονικά αυτή του η υποχρέωση έπρεπε να αφορά μόνο την τελική παράδοση. Με την ετοιμασία των πινακίδων και την χειρωνακτική ή ημι-αυτόματη τοποθέτηση των ετικετών (labels) καθώς επίσης και με την “σοφή” ιεράρχηση και χρωματισμό των οριογραμμών, ο μελετητής “σάρωνε” αναγκαστικά όλη την περιοχή για τυχόν λάθη στη φωτοερμηνεία, ξεχασμένα πολύγωνα κλπ. Επιπλέον, υπήρχε διασφάλιση των τελικών παραδοτέων μέσω των τελικών εκτυπώσεων (πινακίδων και ΒΔ), ενώ μόνα τα παραδοτέα σε shapefile είναι γνωστό ότι μπορούν να αλλοιωθούν (σκόπιμα), χωρίς αυτό να γίνει αντιληπτό (κι αν γίνει τελικά θα δικαιολογηθεί ως λάθος…).
Ακόμα κι αν δεχτούμε ότι η σύγχρονη τάση είναι να μην γίνονται εκτυπώσεις χωρίς λόγο και να παράγονται μόνο ψηφιακά δεδομένα, τότε θα πρέπει να υποθέσουμε ότι οι μελέτες κτηματογράφησης (που και με νομολογιακή τεκμηρίωση δεν μπορούν να περαιωθούν χωρίς κυρωμένο Δασικό Χάρτη – άρα ο Δασικός Χάρτης είναι σημαντικότερο, αν όχι εξίσου σημαντικό- έργο), είτε εξυπηρετούν σκοπιμότητες, είτε βασίζονται σε απαρχαιωμένες πρακτικές και αντιλήψεις (και χρειάζονται ανάλογο “εκσυγχρονισμό”), όταν ζητούν στα τελικά παραδοτέα πλήρη σειρά εκτυπώσεων των κτηματολογικών διαγραμμάτων ανά πινακίδα και ΚΑΕΚ. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για το σύνολο των εκπονούμενων μελετών, και μάλιστα σε πολλαπλά αντίγραφα (πχ οι διαχειριστικές μελέτες με τον χάρτη τους αναπαράγονται σε 7 αντίτυπα)
Ακόμα και έτσι όμως, το κρίσιμο ερώτημα είναι πώς διασφαλίζεται η ποιότητα και η αξιοπιστία των Δασικών Χαρτών, όταν είναι κοινό μυστικό ότι οι Δ/νσεις Δασών αδυνατούν να ελέγξουν το σύνολο της περιοχής ευθύνης του σε λίγους μόνο μήνες; Και μάλιστα, όταν οι νέες Τ.Π. προβλέπουν ακόμα περισσότερο ασφυκτικά χρονικά πλαίσια εκπόνησης και θεώρησης (10+2+6 μήνες για 1ο και 2ο στάδιο, και για ολόκληρες Π.Ε.)
Επί των υπό διαβούλευση Τεχνικών Προδιαγραφών:
(α) Στον Πίν.6.1 “Κριτήρια συμμόρφωσης παραδοτέων” (σελ. 40), το α/α 2 κριτήριο αναφέρεται στην “ακρίβεια οριοθέτησης εκτάσεων επί παλαιότερης και πρόσφατης λήψης αεροφωτογραφιών”. Το απαιτούμενο αποτέλεσμα είναι “>90% για δ.ε. 95% (σύμφωνα με το Προσάρτημα ΙΙ Στατιστικός Έλεγχος Ακρίβειας Οριοθέτησης Εκτάσεων)”. Σε σύνολο όλων κι όλων 10 κριτηριών (εκ των οποίων κάποια αφορούν πράγματι δεδομένες λεπτομέρειες για το datum, το προβολικό σύστημα, το μέσο αποθήκευσης, τις επιγραφές των μέσων αποθήκευσης), αν όχι σε σύνολο όλων των Τ.Π., πρόκειται για το πιο καθοριστικό κριτήριο, αφού από αυτό κρέμανται η αξιοπιστία των Δασικών Χαρτών και η επιτυχία της ανάρτησης όλη. Το Προσάρτημα ΙΙ όμως (σελ.47) αναφέρεται στη διαδικασία προσαρμογής των Κτηματικών Χαρτών του ν.248/76, αλλά ακόμα κι αν θέλαμε να συγχωρέσουμε μία τέτοια αβλεψία, Προσάρτημα Στατιστικού Ελέγχου στις Τ.Π. δεν υφίσταται. Που σημαίνει ότι είτε θα πρέπει αυτό να προστεθεί, είτε να αφαιρεθεί το κριτήριο α/α 2. Επίσης, θα περίμενε κανείς ότι το θέμα των αυτοψιών θα έπρεπε να ρυθμίζεται με δεσμευτικό τρόπο και να μην επαφίεται στην διακριτική ευχέρεια των μελετητών, τα δε σημεία των αυτοψιών θα έπρεπε να αποτελούν ψηφιακό παραδοτέο του έργου (shapefile), ώστε να γνωρίζει κάθε ενδιαφερόμενος εάν ο χαρακτηρισμός ενός πολυγώνου έχει πιστοποιηθεί με αυτοψία.
(β) Στη σελ. 95 των ΤΠ (σελ.33 του Προσαρτήματος ΙV) αναφέρονται οι τιμές Landtype, όπου έχουν προστεθεί οι τιμές 29 και 30 (αφορά στα ιδιωτικά και πεδινά χορτολίβαδα), έχουν δε αφαιρεθεί οι τιμές που αφορούν τις περιοχές που καταρτίστηκε Κτηματικός Χάρτης του ν.248/76 (τιμή 2). Αυτό σημαίνει πλέον ότι ο πολίτης στην ανάρτηση δεν θα μπορεί να γνωρίζει εάν ο χαρακτηρισμός προέρχεται από τους Κ.Χ. ή είναι προϊόν φωτοερμηνείας; Ποια σκοπιμότητα εξυπηρετεί αυτό; Επίσης, θα γίνεται και οριοθέτηση των ιδιωτικών και πεδινών χορτολίβαδων; Πού προκύπτει η υποχρέωση αυτή από το προηγούμενο κείμενο των Τ.Π.;
(γ) Στην ενότητα 3.7.1 “Απόδοση ορίων αναδασωτέων εκτάσεων” (σελ. 20-21) αναφέρεται ότι σε περιπτώσεις που “οι αναδασωτέες εκτάσεις επικαλύπτονται πολλαπλώς μεταξύ τους”, αυτές απεικονίζονται με ενιαία εξωτερική οριογραμμή, λαμβάνοντας ως πρωτεύοντα χαρακτηρισμό από τη φωτοερμηνεία ή τυχόν Πράξη Χαρακτηρισμού και δευτερεύοντα χαρακτηρισμό την τιμή “ΑΝ”. Επειδή πρόκειται για μία καινοτομία στον τρόπο καταχώρισης των αναδασωτέων εκτάσεων θα πρέπει να διευκρινισθεί ρητά εάν αφορά μόνο αναδασωτέες που “επικαλύπτονται πολλαπλώς μεταξύ τους” ή γενικά όλες τις αναδασωτέες. Σε κάθε περίπτωση, η εν λόγω Προδιαγραφή χρειάζεται επανεξέταση και κάποια τεκμηρίωση αφού θα μπορούσε να εγείρει ακόμα και θέματα συνταγματικότητας, λόγω της αυξημένης προστασίας που χαίρουν οι αναδασωτέες εκτάσεις, με βάση το άρθρο 117 Συντάγματος.
(δ) απαιτείται σχετική τεκμηρίωση ή εισηγητική έκθεση για το σύνολο των αλλαγών που έρχονται στις Τ.Π., δεδομένου ότι οι ισχύουσες μέχρι σήμερα εφαρμόστηκαν για περισσότερα από 15 χρόνια

Πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις…

Προ ολίγων ωρών γράφαμε για παρατάσεις και τα τοιαύτα και με Δελτίο Τύπου ανακοινώθηκε από το Υπ. Περιβάλλοντος η επέκταση της προθεσμίας μέχρι τις 27/7/2017, με (εκπρόθεσμη) τροπολογία που κατατέθηκε στο Σ/Ν του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων για τη Σύμβαση της Βαρσοβίας.

Σύμφωνα με το Δελτίο Τύπου, “η καταληκτική αυτή ημερομηνία είναι δεσμευτική και αποτελεί την τελευταία παράταση που δίνεται, καθώς η μερική κύρωση του χάρτη πρέπει να έχει ολοκληρωθεί, έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2017. Τονίζεται επίσης ότι η 27η Ιουλίου 2017 είναι καταληκτική ημερομηνία τόσο για τους κατοίκους της Ελλάδας, όσο και αυτούς του εξωτερικού, λόγω της παραπάνω αναγκαιότητας“.

Κατά την εκτίμησή μας αυτή θα είναι πράγματι η τελευταία παράταση για την υποβολή αντιρρήσεων, που σημαίνει ότι μετά το πέρας την εν λόγω προθεσμίας, οι ενδιαφερόμενοι θα έχουν άλλα εργαλεία τακτοποίησης των υποθέσεών τους (πλην της αντίρρησης), όπως νομιμοποίηση αλλαγής χρήσης, αναγνώριση δασωμένου αγρού, αίτηση ακύρωσης της πράξης ανάρτησης του Δασικού Χάρτη κ.ά. Εξάλλου, κατά την κρίση μας, από το αρμόδιο Υπουργείο έχει χορηγηθεί υπεραρκετός χρόνος, και κάθε επιπλέον παράταση προθεσμιών εξυπηρετεί ένα ακόμα κύμα αναβλητικότητας, ιδίως σε περίοδο φορολογικών υποχρεώσεων…

Τέλος, σύμφωνα με δημοσιεύματα, εντός του Ιουλίου πιθανολογείται και η ανάρτηση σε 3 ακόμα μεγάλες περιοχές της χώρας (Ημαθία, Πέλλα, Σέρρες).

Περί των προθεσμιών υποβολής αντιρρήσεων

Σε συνέχεια δημοσιεύματος σχετικά με το αίτημα της ΠΟΜΙΔΑ για τη χορήγηση 20ήμερης παράτασης για την υποβολή αντιρρήσεων (δεδομένου ότι το σύστημα θα είναι ανοικτό για τους κατοίκους εξωτερικού), παραθέτουμε στη συνέχεια ορισμένες προτάσεις για το εν λόγω ζήτημα:

Η προθεσμία υποβολής αντιρρήσεων δεν μπορεί να παρατείνεται συνέχεια, για τον απλό λόγο ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να αρχίσουν να εξετάζονται από τις ΕΠΕΑ οι αντιρρήσεις που έχουν ήδη υποβληθεί

  • Θα πρέπει να προβλεφθεί ρητά ότι οι αντιρρήσεις θα εξετάζονται με απόλυτη σειρά προτεραιότητας, ώστε να εξασφαλισθεί μια ομαλή ροή στην διεκπεραίωση των υποθέσεων τόσο από τους Τεχνικούς Συμβούλους, όσο και από το προσωπικό των ΣΥΑΔΧ
  • Θα πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα υποβολής εκπρόθεσμης αντίρρησης για χρονικό διάστημα 4-6 μηνών, με πληρωμή του διπλάσιου παραβόλου (όπως συμβαίνει στις περισσότερες διαδικασίες). Με την υποβολή εκπρόθεσμης αντίρρησης αναστέλλεται η ισχύς του μερικά κυρωμένου Δασικού Χάρτη
  • Αιτήσεις προδήλων σφαλμάτων που απορρίπτονται μετά τη λήξη της κανονικής προθεσμίας υποβολής αντιρρήσεων, θα πρέπει να μπορούν να εξετάζονται ως εκπρόθεσμες αντιρρήσεις, εφ’ όσον το επιθυμεί ο ενδιαφερόμενος, και εφ’ όσον καταβάλει το προβλεπόμενο (αυξημένο) τέλος αντιρρήσεων (διπλάσιο)
  • Αντιρρήσεις για τις οποίες προβλέπεται ατέλεια θα πρέπει να μπορούν να υποβάλλονται ηλεκτρονικά με ευθύνη του ενδιαφερόμενου, δεδομένου ότι, σε πολλές περιπτώσεις, τα έξοδα μετάβασης στο ΣΥΑΔΧ (ιδίως σε αυτά που βρίσκονται σε νησιά) και ο χρόνος αναμονής εκεί αντιστοιχούν σε χαμένο χρόνο και χρήμα που, συγκριτικά, το όφελος της ατέλειας είναι αμελητέο. Για τις αντιρρήσεις που εσφαλμένα υποβάλλονται ατελώς θα προβλέπεται η πληρωμή αυξημένου του ειδικού τέλους αντιρρήσεων (διπλάσιου)
  • Η προθεσμία υποβολής αντιρρήσεων δύναται να παραταθεί για χρονικό διάστημα μέχρι 20 ημερών με Υπουργική Απόφαση, έπειτα από τεκμηριωμένη εισήγηση της αρμόδιας δασικής αρχής (Δ/νσης Δασών).
  • Σε περίπτωση σχετικών με τους Δασικούς Χάρτες νομοθετικών ρυθμίσεων μεσούσης της ανάρτησης, χορηγείται αυτοδίκαια παράταση 60 ημερών από την ημερομηνία δημοσίευσης της νομοθετικής ρύθμισης στο ΦΕΚ

 

Plan B υποβολής αντιρρήσεων

Σε συνέχεια της ανάρτησης του Τιμοκαταλόγου ελάχιστων αμοιβών και λόγω της εκπνοής της προθεσμίας υποβολής αντιρρήσεων σε λίγες μέρες, συμβουλεύουμε τους ενδιαφερόμενους που αδυνατούν να ανταποκριθούν στο κόστος της σχετικής διαδικασίας να εξασφαλίσουν μόνο την πληρωμή του παραβόλου και να υποβάλουν μόνοι τους την ή τις αντιρρήσεις τους ηλεκτρονικά (εφ’ όσον έχουν εντοπίσει το ακίνητό τους που εμφανίζεται ως δασικού χαρακτήρα) και να αναθέσουν την υποστήριξη της υπόθεσής τους σε Τεχνικό Σύμβουλο μετά τη λήξη της σχετικής προθεσμίας. Στην αντίρρησή τους να επισημαίνουν ότι επιφυλάσσονται για την υποβολή Έκθεσης Φωτοερμηνείας μέχρι την συζήτηση της υπόθεσης από την ΕΠΕΑ.

Υπενθυμίζεται ότι πέραν της υποβολής της αντίρρησης ηλεκτρονικά θα πρέπει να αποστείλουν, μέχρι την εκπνοή της προθεσμίας, φάκελο σε φυσική μορφή (με συστημένο ταχυδρομείο) στο αρμόδιο ΣΥΑΔΧ, που θα περιέχει:

  1. Υπογεγραμμένο αντίγραφο της αίτησης της αντίρρησης (από τον έχοντα έννομο συμφέρον)
  2. Αποδεικτικό πληρωμής του ειδικού τέλους
  3. Νομιμοποιητικά έγγραφα (πχ συμβόλαια, μισθωτήρια, Ε9)
  4. Φωτοτυπία ταυτότητας

 

Δασικοί Χάρτες και… δανειστές (upd2)!

Πολλά και ενδιαφέροντα ακούστηκαν στην εξαιρετική Επιστημονική ΕσπερίδαΔασικοί Χάρτες: Αντιμετώπιση ή επιδείνωση του ελλείμματος δασικής προστασίας;” που διοργάνωσε στις 25-5-2017 στην Πλάκα η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, την οποία τίμησαν με την παρουσία τους ανώτατοι δικαστικοί, και πλήθος κόσμου, καθώς επίσης και ο αρμόδιος Αν.Υπουργός Σ. Φάμελλος, ο οποίος εκφώνησε και σύντομη ομιλία.

https://www.youtube.com/watch?v=jKcwwCryle8

Με τις διάφορες ρυθμίσεις η κύρωση του Δασικού Χάρτη θα αφορά, τελικά, μόνο τις “αδιάφορες” δασικές εκτάσεις (που ήταν ανέκαθεν δάση και δασικές εκτάσεις, πέραν κάθε αμφισβήτησης), οι οποίες και θα παραμείνουν υπό τον έλεγχο του Δημοσίου, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες εκτάσεις του Δημοσίου, που περνούν αυτομάτως στον έλεγχο του Υπερταμείου. Το γεγονός ότι η ολοκλήρωση των Δασικών Χαρτών αποτελεί μνημονιακό προαπαιτούμενο θα πρέπει να μας προβληματίσει σχετικά με τις “οικολογικές ευαισθησίες” των Δανειστών, ή εάν υποκρύπτονται άλλες σκοπιμότητες…

Η κα Καραμανώφ επανέλαβε, επίσης, μία παλαιότερα διατυπωμένη άποψή της σχετικά με την ανάθεση σύνταξης των Δασικών Χαρτών σε ιδιωτικά μελετητικά γραφεία (θα έπρεπε να συντάσσονται από τη Δασική Υπηρεσία).

Τέλος, ένα από τα ενδιαφέροντα συμπεράσματα της Εσπερίδας ήταν η διαπίστωση ότι οι Δασικοί Χάρτες δεν είναι αναπτυξιακό εργαλείο (όπως υποστηρίζεται ευθέως από το Υπ.Περιβάλλοντος), αλλά αποκλειστικά και μόνο (θεσμικό) εργαλείο αποτύπωσης (και προστασίας) των δασικών οικοσυστημάτων.

Διαβάστε σχετικά ρεπορτάζ για την Εσπερίδα παρακάτω:

Διαβάστε επίσης: